Naast Corona zijn er nog een aantal zaken die momenteel spelen, Jos B en zijn advocaat Roethof. Op internet is het al duidelijk, Jos B. mag een kerker in, sleutel weg gooien, nog beter vierendelen. En de engerd Roethof mag nooit meer een klus krijgen.
Laat ik op voorhand dit zeggen, wat mij betreft mogen pedofielen gecastreerd worden en handen afgehakt. Desnoods een tatoeage op het voorhoofd. Van kinderen blijf je af, punt. Ik neem het dan ook zeker niet op voor Jos B.
In de zaak Nicky verdiep ik mij al een tijdje en helaas hebben wij niet alle informatie die in de 160 dossiermappen staan. Grotendeels omdat het daderinformatie is, of informatie die misschien niet van toepassing lijkt. In zijn boek ‘De mysterieuze dood van Nicky Verstappen, het verhaal van zijn ouders’ van Simon Vuyk, komt veel informatie naar voren die mij nog niet bekend was. Ik kan het boek dan ook aanbevelen. In deze en de column van volgende week (ja de eerste tweeluik, omdat de column anders te lang wordt), neem ik u mee, naar een aantal opmerkelijke zaken. En dan blijkt de bekentenis van Jos B. misschien toch niet zo vreemd.
De afgelopen dagen heb ik via twitter de zittingen in de rechtbank kunnen volgen. De eerste dag kwam Jos B. met een video verklaring waarin hij aangaf Nicky te hebben gevonden. Hij keek of Nicky nog leefde wat niet het geval was, door zijn zedenverleden met twee jongens durfde hij niet naar de politie te gaan. Hij fatsoeneerde de kleding van Nicky wat en vertrok.
Een verhaal, wat erg verzonnen lijkt, maar de opmerking van Roethof, ‘dan hadden we wel een beter verhaal kunnen verzinnen hoe het weinige DNA op de kleding van Nicky kwam. Bijvoorbeeld dat Jos B. zijn handen had gewassen en afgedroogd aan een handdoek waarna Nicky zijn handen aan diezelfde handdoek had afgedroogd.’ Zette me wel aan het denken. Ter informatie, om zo weinig DNA materiaal gaat het. Een contactspoor, geen sperma of vele haren wat gesuggereerd wordt. Ook zit er alleen DNA op de onderbroek en pyjamabroek, niet op het geslachtsdeel van Nicky.
De twee dagen erna kwam het OM met hoe zij menen dat e.e.a. is gebeurd: en dat gaf mij nog meer vragen dan antwoorden.
Hoe kwam Nicky bij Jos B. terecht bijvoorbeeld. Nicky lag met 5 andere kinderen in de tent. Om binnen te komen moesten er twee ritsen worden opengemaakt. Niemand van de andere kinderen heeft wat gehoord of gezien. Dat zou betekenen dat Nicky zelf naar buiten is gegaan. Het zou kunnen dat hij ging plassen wat achter de tent moest gebeuren. Het achterliggende fietspad waar Jos B. dan zou fietsen en Nicky zou hebben gelokt ligt op 15 meter afstand. Dat zou dus kunnen. Het OM komt opeens met twee verklaringen van twee vrouwen die Jos B herkennen als de man op de fiets met achterop een kind. In 1 geval liet het kind zich van de fiets vallen en zou de man op het kind mopperen. Het zou kunnen, maar als je 20 jaar lang geen enkele beschrijving kan geven van hoe de man eruit zag, en na 20 jaar in 1 keer roept dat is hem…. Het zou kunnen. En het zou kunnen, maar het risico lopen dat een kind gaat gillen en heel kamp wakker schud, het risico gezien te worden op de fiets. Het zou kunnen. En waarom komen nu pas deze verklaringen naar buiten, dat zou een heleboel scenario’s hebben kunnen buitensluiten, een paar leest u zo.
Het zou kunnen dat Nicky naar zijn ouders wilde gaan en Jos B. hem wel zou brengen. Maar dan doe je toch op zijn minst schoenen aan. En die stonden nog in de tent. Ook zijn shirt waar hij mee ging slapen is nooit gevonden. Terwijl de ouders en zijn leraar juist zeggen dat Nicky absoluut geen wegloper was.
Er zijn volgens het OM drie plekken waar Nicky vermoord zou kunnen zijn. Plek 1 heeft iemand een kind horen gillen, plek 2 was in een veld wat een bekende homo ontmoetingsplek was, en de derde is de plek waar Nicky gevonden is. Echter op geen van de drie plekken is sprake van een worsteling te zien in het zand. Ook bij Nicky zijn afgezien van een hoofdwond geen zaken van een worsteling te zien. (huid of zand onder de nagels van krabben etc.) Het lijkt me ook niet dat je met een kinderlijkje op de fiets gaat zeulen van de ene naar de andere plek, terwijl je eerder op de dag al diverse personen bent tegen gekomen. Het verhaal wat het OM heeft is in mijn ogen flinterdun. Simon Vuyk, benoemt in zijn boek nog een aantal zaken die meer vragen dan antwoorden geven.
Zo is er de jeugdkamp oudste Joos Barten naar wie het kamp benoemd was: het Joos Barten Jeugdwerk te Heibloem. Het jeugdkamp begon op zondag, maandagochtend was Nicky verdwenen. In plaats van mee zoeken ging hij naar huis met een flinke mand met was. Hoeveel was kan je hebben na één avond? En die dag vroeg in de ochtend ging hij de tent van de begeleiders schoonmaken, hoe smerig kan die zijn na één avond. Toen hij in de middag terug kwam wees hij vanaf het jeugdkamp naar de plek waar Nicky uiteindelijk gevonden zou worden en zei ‘daar moeten ze zoeken’ om vervolgens in zijn stoel te gaan zitten.
Barten had een zedenverleden, diverse medewerkers van het jeugdkamp waren slachtoffer van hem. Deze slachtoffers maakte zelf echter ook weer slachtoffers. Slachtoffer wordt dader. Het maakte de zaak er niet makkelijker op. Overal zaten potentiële daders. De week ervoor was er ook een jeugdkamp waarbij een meisje misbruikt zou zijn door Barten nadat ze een veel te zware slaappil had gekregen. Het is niet normaal, maar als jij van kinds af aan geleerd krijgt dat het normaal is, ga je het normaal vinden om kinderen te misbruiken. En het misbruik was schering en inslag in het jeugdkamp en het dorp waar Barten en de begeleiders vandaan kwamen. Het jeugdkamp werd in het begin genoemd naar de oprichter Barten. Na enkele zedenincidenten door Barten is die naam gewijzigd. En wat te denken van de politie van het dorp, het onderzoek verdient geen schoonheidsprijs. Zouden zij meer weten?
In 2003 overlijd Barten, in 2010 zijn de vermoedens over zijn betrokkenheid zo groot dat zijn lijk wordt opgegraven en zijn DNA vergeleken met het DNA wat bij Nicky is gevonden, dat levert geen match op. En de verdenking op Barten verdwijnt. Maar wat te zeggen van de 18 mannen die niet op kwamen dagen of weigerden DNA af te staan in kader van het onderzoek. Volgende week neem ik u mee naar nog een aantal opmerkelijke punten in deze zaak. In de tussentijd kunt u op YouTube de aflevering van Peter R. de Vries terugkijken die hij er toen aan heeft gespendeerd en waarin hij Joos Barten aan de tand voelt.
Ik wens u een fijne week, volgende week deel 2.
Jim
