Deze JOM gaat niet over Greta Thunberg, dat komt binnenkort. Ook niet over het stikstofbeleid en dat Peter R. de Vries te krap zat in zijn Transavia stoel. De oplettende kijker heeft gezien dat Peter eerst twee dikke boeken in het vak voor hem had gedaan. Waarom je in hemelsnaam twee dikke boeken meeneemt op een vlucht van krap twee uur is mij al niet duidelijk. Daarnaast heb ik van de week zelf bij Transavia geboekt en voor 5 euro mag je al kiezen waar je zit en voor 21 euro zit je op de eerste rij met meer dan genoeg beenruimte. Maar ja dat had Peter’s stagiaire niet geregeld, die was druk bezig met ‘mooi’ zitten voor Peter.
Deze JOM gaat over mijn nieuwe dieselauto met Ad-Blue. Het is een fijne zuinige auto en zoals bijna alle nieuwe diesels moet hierbij de toevoeging Ad-blue bij. Ad-Blue is de toevoeging die de uitlaatgassen schoner maakt, wat weer goed is voor het milieu. Het is een mengeling van water en ureum, deze halen schadelijke stikstofoxiden uit de uitlaatgassen van dieselwagens. Alles voor het milieu hoor ik de verkoper nog zeggen.
Inmiddels bijna 13.000 kilometer gereden en een boodschap op het scherm attendeert mij erop dat ik binnen 2500 kilometer Ad-Blue moet tanken anders start de auto niet meer. De auto zal eerst wat langzamer rijden en vervolgens inderdaad niet meer starten. Afgelopen jaar heeft dit bij de wegenwacht voor een flinke toename in storingen gezorgd. Ook de bezoekjes aan de werkplaats van de dealer namen toe. Waar een normale auto rond de 25.000 kilometer voor een beurt naar de garage moet, maakt het brandende lampje rond de 10.000 kilometer dat automobilisten eerder naar de werkplaats gaan om daar gelijk maar een klein beurtje te doen, je bent er dan toch.
Afijn enkele tankbeurten diesel later, ik had nog steeds geen plek gevonden om Ad-Blue te tanken en de boodschap dat ik binnen 500 kilometer niet meer kon starten begon nu serieus te worden. Een zoektocht op internet leverde drie tankstations in de stad op waar ik het zou moeten kunnen tanken. Helaas na een rondje door de stad had geen van de drie het, leve Google NOT! Na nog eens langs drie tankstations af te zijn gegaan had ik succes. Het koste wat kilometers en tijd, maar alles voor het milieu.
Vrolijk glimmende plastic tankjes van twee liter á 3,50 euro per stuk stonden in de schappen te wachten op hun milieuridders. Met vijf tankjes onder de arm 19 euro armer, want er moest ook nog een plastic vulslang welke in een plastic zakje verpakt zat bij, ging ik weer terug naar huis. Onderweg keek ik naar de bomen en het gras en het voelde goed.
Thuis aangekomen kon ik niet wachten en zonder te lezen wat er in de kannen zit begon ik ze te ledigen met de vulslang in mijn auto. Een druppel die op mijn hand viel sloeg snel wit uit en even later zat er een flinke rode vlek op mijn huid. Snel de handen gewassen, de rode vlek bleef en de handleiding gelezen. Het blijkt een bijtende en corrosieve vloeistof te zijn die irriterend kan zijn aan de ogen, volgende keer toch ook maar plastic handschoenen aan doen. Alles voor het milieu.
Ik was voornemens de plastic containers in de afvalcontainer te gooien, echter de handleiding maakte tevens duidelijk dat het naar de milieustraat moest. Er reste niets anders dan met de auto naar de vuilstort te rijden. Alles voor het milieu.
Een kleine 10.000 kilometer later, er moest weer ad-blue getankt worden. Ik had inmiddels een tankstation gevonden waar ik Ad-Blue kon tanken. Ik hing de slang erin en begon te tanken. Toen deze voor mijn idee te snel afsloeg drukte ik de knop nogmaals in waarna er een sloot Ad-Blue uit de tank spoot over mijn handen en kleding heen. Het was een tankstation zonder service, zonder plastic handschoentjes, handen wassen ging niet. Met een doekje het meeste afgeveegd en snel naar huis gereden. Alles voor het milieu.
Toen ik avonds op de bank zat en Jesse Klaver in een oude aflevering van “De Avondetappe’’ in een volgauto achter de 2e etappe van de Tour de France in 2018 zag gaan kreeg ik toch heel sterk het gevoel dat ik gewoon voor de gek word gehouden met het hele milieuvriendelijke verhaal. De Tour de France word al jaren gesponsord door Skoda, ja inderdaad die van de Volkswagen dieselgate. Toen Jesse Klaver even later breed lachend in een auto van team Sunweb plaats naam, ja precies, die van de vliegvakanties. En even later de opmerking maakte zich als een ‘kind in een snoepwinkel’ te voelen was ik helemaal klaar met dat politieke milieugezever.
Een fijne week!
Jim
