In 1997 ben ik als zelfstandig ondernemer begonnen. Inmiddels al meer dan twintig jaar en in die jaren heel veel bedrijven voorbij zien komen. Van zelfstandige ondernemers tot multinationals, ik heb ze zien groeien, ik heb ze failliet zien gaan. Jaren geleden heb ik eens een lijst gemaakt van welke klanten ik heb en had, ik dacht dat staat leuk op mijn CV. De hoeveelheid schrok ik echt van en ik heb toen besloten de lijst niet meer bij te houden. Mijn eerste factuur kwam ik laatst tegen tijdens het opruimen. De levering van een computer, toen in 1997 een heel bedrag. Het internet begon aan zijn opkomst in dat jaar pas 1 miljoen websites tegen 1.2 miljard websites nu.
Het was de tijd dat ik in pakken van Boss en Tommy Hilfiger naar de klanten ging. Klanten keken uit de ramen met wat voor auto je aankwam. Was die niet goed genoeg in hun ogen, was je ook niet goed in je werk. Een Nokia 6110 mobiele telefoon met snake als spel en een Palm V voor je agenda. Facebook en LinkedIn bestonden nog niet, bakken vol visitekaartjes sierden de bureaus. Bedrijfsborrels, golftoernooien overal naar toe voor nieuwe klanten, vele gesprekken en offertes in eigen tijd om vervolgens lucratieve contracten binnen te trekken. De millenniumbug maakte dat de ICT-markt overspoeld werd met nieuwe spelers en dus concurrentie. Dat het allemaal te snel ging bleek wel een paar jaar na de millenniumbug. Er was geen werk meer en grote en kleine spelers vielen achter elkaar om. En ik? Ik had mijn vaste klanten, deed mijn toverkunstjes, en draaide gestaag door. Veel van mijn huidige klanten zijn klanten van het eerste uur, ik zie ze wekelijks, of maandelijks. Bedrijven groeien, krimpen of gaan failliet, werknemers komen en gaan, verhuizingen ik heb het allemaal wel gezien.
Vandaag was ik bij een bedrijf waar ik al jaren kom en welke gaat stoppen, althans niet helemaal stoppen. Het gaat om twee mannen, de ene gaat 11 augustus met pensioen. Terwijl hij dat verteld kijk ik naar hem en denk ‘Jij bent echt oud geworden in de jaren dat ik hier kom’. Ik denk terug aan de twee verhuizingen die ik voor hun heb gedaan, de overname door een grote speler in hun marktgebied. De dikke server die er ooit stond en inmiddels vervangen is door een veel goedkopere NAS met veel meer functionaliteit. Het afscheid van diverse medewerkers, optuigen van een website en zo kan ik nog wel even door gaan. De andere medewerker is nog niet toe aan pensioen en zal gaan werken vanuit het hoofdkantoor. De BV wordt beëindigd, De klanten gaan naar het hoofdkantoor, het pand wordt leeggehaald en een stukje historie is geschreven.
Teruggekomen op kantoor denk ik met weemoed aan een paar andere klanten die al jaren bij mij zitten. De directeur die al in de 70 is maar weigert te stoppen met werken omdat hij het te leuk vindt. Ik denk aan andere klanten die toen ik als twintiger begon in de veertig waren en nu in de zestig zijn en ook van snel van hun pensioen gaan genieten.
’s Avonds gaan we naar een café in Lelystad, het interieur is in al die jaren dat ik hier woon niet verandert, op het plafond na, wat in de jaren geel geworden is van het roken, maar niemand die het ziet of er wat aan doet. Net als de mensen voor en achter de bar, stuk voor stuk hebben ze de tand des tijds doorstaan. Op facebook zie ik oude foto’s van bekende voorbijkomen en ik denk weer ‘Jullie zijn oud geworden’.
Vanmorgen was ik op zolder bezig met opruimen voor de verhuizing en kom een doos met vlaggetjes tegen van Ajax. Als je bij een Champions Leage of Europa Leage wedstrijd in het stadion was, kreeg je een vlaggetje mee met daarop de naam van de tegenstander. Ik probeer me de wedstrijden te herinneren, sommige euforisch, andere dramatisch. In de badkamer kijk in de spiegel en waar eens een sixpack pronkte, bevindt zich nu een bierfust. Ik neem direct het besluit volgende week als het wat minder warm is naar de sportschool te gaan. Een nieuwe week, een nieuwe Jom, en ik, Ik ben een sentimentele ouwe lul aan het worden.
Een fijne week
Jim
