Klanten, je hebt ze meestal nodig als je een bedrijf runt. Hoe je klanten vindt en ze behoud is een ander verhaal. Laat ik voorop stellen dat zolang de klant koning is en een goede service voor een goede prijs krijgt de klant niet snel weg zal lopen. Klanten die voor een vijf cent een service van een euro verwachten kunt u beter naar een ander laten gaan.
Afgelopen week kwam het ziekenhuis in Lelystad in het nieuws. Twee artsen die nog enkele dagen zouden werken werden op staande voet uit het ziekenhuis begeleid
Eén van hen is kaakchirurg Pieter Steinmetz. Hij had dinsdag nog spreekuur toen hij het bericht te horen kreeg. “Tot mijn verbijstering kwam er zes man, onder wie twee curatoren en twee beveiligers met brede schouders, mij vertellen dat ik na 27 jaar mijn biezen moest pakken en mijn werkzaamheden moest neerleggen. Terwijl er nog gewoon patiënten verdoofd in de behandelkamer zaten”, zo vertelt de kaakchirurg.
Het was voor Steinmetz niet gelijk duidelijk waarom hij gefouilleerd werd en het ziekenhuis moest verlaten, maar later bleek dat de curator hem verdenkt van het meenemen van patiëntgegevens. De chirurg ontkent dat ten stelligste.
Dat geldt ook voor de andere specialist die de toegang tot het ziekenhuis is ontzegd; reumatoloog Paul Baudoin. Volgens hem werd zijn collega, een reumaverpleegkundige, in opdracht van de curator tot aan huis achtervolgd om te checken of er bij haar thuis patiëntgegevens op de computer stonden.
“Omdat zij had gezegd dat ze weleens thuis werkte”, vertelt Baudoin. “Uiteindelijk is de achtervolging stopgezet, omdat onze advocaat contact opnam met de advocaat van de curator en duidelijk maakte dat dit niet acceptabel was.”
Als een klant of een patiënt zich prettig voelt bij iemand dan is hij vrij om mee te gaan. Als je als curator zelf de fout maakt om een arts in dienst te houden die je hebt ontslagen dan is dat je eigen stomme schuld als er patiënten meegaan. Wat had ze verwacht dat de arts zou zeggen? ‘jullie moeten bij het ziekenhuis blijven?’. Als werkgever dien je te weten dat als iemand aangeeft naar een andere werkgever te gaan en hij met klanten omgaat je hem per direct naar huis stuurt en zijn salaris doorbetaald tot de ontslagdatum. Je gaat niet het risico lopen dat hij klanten mee neemt naar zijn nieuwe werkgever. Dat de curator dit wel heeft gedaan is enorm stom van haar.
Ook het st. Jansdal bergrijp ik niet dat als zij de afdeling gaan overnemen maar niet het personeel dat ze niet direct daar vervangende medewerkers hebben heen gestuurd. Het komt wederom enorm klungelig over. Een klant is vrij om te gaan, is niet van jou of mij. Ook als er contracten zijn is een klant vrij om het contract af te kopen en te vertrekken om te gaan. Daarom is het zo moeilijk om bij verkoop van een bedrijf een waarde in te schatten aan het aantal klanten. Je kijkt naar de jaarlijkse omzet en de groei of daling en mede aan de hand daarvan word er een verkoopprijs bedongen.
Afgelopen week is het tweede faillissement verslag uitgekomen, een paar dingen vielen op. Als eerste het pand in Lelystad. Daar zit een hypotheek van 25 miljoen op bij de ING, deze heeft het pandrecht geëist en gekregen. Het St Jansdal is vrij om te verhuizen want zit niet aan de locatie vast. Wat de ING dan met het pand gaat doen waar (weet u het nog) de politiek van Lelystad in een geheime vergadering het bestemmingsplan van heeft gewijzigd naar alleen medische bestemming dat zal de toekomst leren. Het pand is in ieder geval uit de boedel en levert geen geld meer op voor de schuldeisers.
Dan nog wat aandelen, de MC Groep had samen met het St. Jansdal in Dronten een kliniek. De MC Groep had 33% van de aandelen in bezit en deze zijn voor € 6000,- euro verkocht aan het St. Jansdal. Ik vind het bijzonder weinig. In de Beekman Klinieken B.V. had de MC Groep een belang van 67,5%. Deze zijn voor € 40.000 euro verkocht aan de andere aandeelhouder. Kijkend naar de vestigingen vind ik ook dit bijzonder weinig. Ook met de veilingen loopt het nog niet zo’n vaart de eerste van de serie heeft 127.500 euro opgeleverd.
Wat dan weer niet weinig is, is het salaris van de curator. Inmiddels heeft zij vanaf 23 november tot en 21 februari al 7799 uur gespendeerd aan het faillissement. Uitgaande van een uurbedrag rond de 200 euro per uur heeft ze al 1,5 miljoen gedeclareerd. Voor de schuldeisers is het inmiddels wel duidelijk dat er weinig voor hun over blijft. Want als eerste schuldeiser komt de belastingdienst dan de curator en als er dan nog wat over gaat dat naar de overige schuldeisers.
Waar ik zeker positief over ben is dat het St Jansdal afgelopen weekend een negenhonderd ruimtes heeft ingericht. In het draaiboek staan zevenduizend items die vandaag (maandag 4 maart) voor elkaar moeten zijn. Er worden onder meer driehonderd computers, honderdvijftig printers en tweehonderdvijftig telefoons aangesloten. Duizenden stuks medische instrumenten, medicijnen en voorraden worden naar binnen gebracht. Afgelopen weekend hebben zo’n honderdvijftig man diensten van 24 uur gedraaid om alles voor elkaar te krijgen.
Hopelijk krijgen de klanten van ziekenhuis Lelystad nu eindelijk duidelijkheid en rust.
Ik wens u een fijne week
Jim
